Onze ervaringen op deze landelijke dag met als thema: Schuldbelijdenis en daarna. Onopgeefbaar verbonden?

Aanleiding voor deze dag is de tijdens de Kristallnachtherdenking op 8 november 2020 uitgesproken schuldbelijdenis tegenover de Joodse Gemeenschap in de Rav Aron Schuster synagoge te Amsterdam door de scriba van de PKN, ds. R .de Reuver.

En in het najaar van 2021 verscheen een brochure “Onopgeefbaar verbonden, Handreiking voor een kerkbreed gesprek over kerk en Israël”, uitgebracht door de Protestantse Raad voor Kerk en Israël.

We wilden op deze dag interactief op zoek naar wat er concreet zou gaan gebeuren met de uitgesproken schuldbelijdenis én met de brochure.

Een belangrijke vraag daarbij was: Hoe kunnen we in onze eigen omgeving concreet opkomen voor Israël en tegen Jodenhaat?

En kunnen we misschien tot aanbevelingen komen voor zowel de Prot. Raad als het moderamen van de PKN

Een aantal aanwezigen heeft gereageerd op enkele vragen van onze kant over hun ervaringen. Deze hebben we gepubliceerd in onze laatste Nieuwsbrief en treft u nog eens aan onder onze reactie.

Zelf hebben we deze dag als uiterst positief ervaren. We waren erg blij met de inbreng van de sprekers, welke u kunt nalezen op de website.

We hoorden kerkhistorische verkenningen over de schuldbelijdenis, over de totstandkoming van de brochure “Onopgeefnaar verbonden…” en wat de Protestantse Raad denkt hoe deze concreet in het land als leidraad kan dienen in het gesprek tussen predikanten, tussen kerkenraadsleden en tussen gemeenteleden. Tot slot kregen we een inkijk in de soms verhullende, maar daarom niet minder concrete antisemitische uitingen in allerlei media en geschriften welke bijna elke dag tot ons komen.

Dit alles vanuit de doelstelling van deze dag om concreet in de eigen omgeving antisemitisme tegen te gaan.

De concrete plannen om hieraan vorm te geven hebben we gemist. Maar wellicht dat de Power Point presentatie zoals deze door de Prot. Raad is ontwikkeld voor de kerkleden hierin verandering kan brengen. We zijn benieuwd naar de reacties vanuit de kerk op deze brochure en op de plannen het opkomend antisemitisme tegen te gaan. We houden de vinger aan de pols.

Hieronder kunt u (nogmaals) de reacties van een aantal aanwezigen lezen.

We stelden hun drie vragen:

1. Waarom bent u naar deze dag gekomen?
2. Wat heeft u van deze dag mee naar huis genomen?
3. Wat gaat u doen met wat u op deze dag gehoord hebt?

Ad 1: Om de aangekondigde sprekers en het thema dat boeit. Vanwege de betrokkenheid vanuit de betrokkenheid bij het Centrum voort Israëlstudies. En vanwege de interesse en het belang van de relatie tussen jodendom en christendom. Om weer eens gelijkgestemden te ontmoeten met hart voor het Joodse volk en aandacht voor de Joodse wortels van ons eigen geloof.

Ad 2: Er zijn boeiende referaten gehouden. De strijd tegen het antisemitisme moet onveranderd en met nadruk doorgaan. Temeer daar er kerkgangers zijn die soms predikanten antisemitische uitspraken horen doen. De kerk spreekt weliswaar vaak mooie woorden, maar waar blijft de praktische inzet? Zeker als het gaat om de inbreng van de PRiKI.
Het werd door iemand als jammer ervaren dat er weinig inbreng van andere kerkgenootschappen (CGK) was/is.

Ad 3: Mensen die al actief zijn op het gebied van bestrijding van antisemitisme schrijven hiermee onverminderd door te gaan, andere mensen en organisaties daarop aan te spreken en hen erbij te betrekken. Het Centrum voor Israëlstudies wil doorgaan met de doordenking van de betekenis van de schuldbelijdenis en stimuleren dat organisaties hier studie van blijven maken en groepen gemeenteleden enthousiasmeren hun achterban te informeren over deze dag. Verdergaan met het geven van lezingen, vertellen over het jodendom en de persoonlijke invulling en praktische uitwerking niet vergeten. Meedenken met de redactie van het blad van Nes Ammim.

Speciaal moeten we noemen de bijdrage van een der aanwezigen, waaruit we enkele belangrijke punten halen die in de toekomst binnen kerk en theologie aanzetten dienen te geven voor veranderingen, bijv. binnen

Liturgie:

1. doordenking van de plaats van de Tien Woorden in de viering, met de vraag of deze daarin wel thuis hoort. Kunnen deze woorden, aan Israël gegeven, zomaar door de christelijke gemeente gebruikt worden?
2. Nadere doordenking van de plaats van de Geloofsbelijdenissen in de liturgie, waarin de plaats van Israël gemist wordt.
3. De indeling van het christelijk OT in overeenstemming brengen met die van het Jodendom

Onderwijs:

1. Catechese: In vrijwel geen enkele catechesemethode wordt aandacht besteed aan de plaats van Israël binnen de christelijke religie..
2. Theologische opleidingen: Hebreeuws en Judaïstiek verplicht in het curriculum van de theologische opleiding opnemen.
3. Judaïstiek in de Permanente Educatie opnemen
4. Binnen het vak dogmatiek Israël niet als een apart hoofdstuk behandelen maar integreren. Dat zou ook moeten gelden voor de homiletische handboeken.
5. En kijken naar de inhoud van het Dienstboek
6. In lezingen en gesprekken gelijkwaardigheid van geloofsbeleving vooropstellen, vertellen over het jodendom en daarbij de persoonlijke invulling en praktische uitwerking daarvan niet schuwen.