Deze week verscheen een oproep van een theologencollectief van Kairos/Sabeel aan het moderamen van de PKN om excuses te maken aan het Palestijnse volk. In deze link kunt u hun oproep lezen:

https://kairos-sabeel.nl/excuus-aan-palestijnen/

Als Appèl Kerk en Israël hebben wij grote bezwaren tegen deze oproep. Wij zullen deze op 21 mei 2021 aan het moderamen aanbieden met de volgende tekst:

Mei 2021

Geachte leden van het moderamen van de PKN, Geachte heer René de Reuver,

In reactie op het oorlogsgeweld in het M.O. hebt u van bovengenoemde theologen een oproep ontvangen om excuses aan te bieden aan het Palestijnse volk, naar het voorbeeld van de schuldbelijdenis vorig jaar tegenover de Joodse gemeenschap.

Wij zijn het met hen eens dat het Palestijnse volk al jaren gebukt gaat onder slechte leefomstandigheden, gebrek aan vrijheid en toekomstperspectief.

Wij maken echter grote bezwaren tegen de analyse die onze collega’s hanteren omdat deze historisch en theologisch onjuist en naïef is.

Elke vergelijking tussen het lot van de Palestijnen, hoe tragisch ook, en de lange  geschiedenis van Jodenvervolging, uitlopend op de beoogde vernietiging van dit volk, gaat volkomen mank. Ten aanzien van dit laatste gegeven treft de kerk mede schuld en vandaar de schuldbelijdenis. Inderdaad heeft de kerk aanvankelijk vooral oog gehad voor het Joodse volk, maar in de afgelopen twintig jaar heeft ook de situatie van de Palestijnen uitgebreid op de agenda gestaan. Helaas leidde dat regelmatig tot het misverstand dat de unieke verhouding tussen kerk en Israel in mindering zou komen op Gods liefde voor de Palestijnen. Zoals ook nu weer blijkt uit deze oproep. De Hebreeuwse bijbel is de getuigenis van Gods geschiedenis met Israël .  Israël is de eerst aangesprokene en door dit volk hebben ook wij de Eeuwige leren kennen. Daarmee delen de volken in dezelfde opdracht, en in Gods liefde. Zoals elk gezin één eerstgeborene kent, maar alle kinderen evenveel liefde ontvangen.

Dat cruciale onderscheid mag de kerk nooit ontkennen. Zonder Israël verliest de kerk haar basis en haar ijkpunt.

De oproep doet geloven dat er een oorspronkelijke staat Palestina bestond van waaruit de Palestijnse bewoners in 1948 verdreven zijn door de Joden om hun eigen staat te stichten. Dit gebied heeft echter aan vele regimes toebehoort. In de 19^e en 20^e eeuw woonde er een mix van Joden en Arabieren uit de hele regio die allemaal Palestijnen genoemd werden.

Pas nadat de Joden een deel toegewezen kregen door het verdelingsplan van de  VN, ontstond de roep om een eigen Palestijnse staat.

De ware oorzaak achter de Nakba is dan ook niet de stichting van de staat Israël, maar de weigering van de Arabische wereld Joden daar bestaansrecht te gunnen.  Palestijnen hadden een bloeiende staat kunnen stichten, maar de Islam maakt dat onmogelijk. Het Hamas handvest verwoordt deze religie, aan de hand van de protocollen van de wijzen van Zion en van citaten uit de Koran. De basis is een slachtoffergevoel, waardoor woede en vervolgens geweld gerechtvaardigd voelt. Zo kan je een recht vaardige strijd aangaan, met belastingheffing, marteling van tegenstrevers en vijanden, in stand houden van ‘vluchtelingenstatus’, de nakba en de oerzonde van koloniale machten GB en Frankrijk in 1918-1919 koesteren, zelfmoordterreur en kinderoffers. Dit model vanuit het slachtoffergevoel is (deels) aantrekkelijk ook voor velen buiten Midden-Oosten. Het verklaart de vraag van Lale Gul in haar aangrijpende boek Ik Ga Leven’ waarom moderne progressieve mensen in het Westen zo graag samenwerken met de meest fundamentalistische islamisten voor de lijdende Palestijnen, en tevens zionisme – een huis bouwen! – tot bron van het kwaad maken.

Veel van de Palestijnse grieven: de muur, checkpoints, steeds strengere veiligheidsmaatregelen zijn allemaal het gevolg van deze uitzichtloze patstelling.

Zeker, ook de Israëlische politici valt het nodige te verwijten. De Israëlische Palestijnen hebben burgerrechten, werken in alle sectoren, tot rechter in het Hooggerechtshof. Dus de beschuldiging van apartheid is vals. Maar er is discriminatie, er zijn Israëlische hooligans onder de kolonisten en er gebeuren ontruimingen. 

Dit zijn zaken die in een democratie voor de rechter uitgevochten moeten worden. Geen reden om continu raketten af te vuren op Joodse dorpen aan de grens met Gaza, en nu zelfs duizenden op de grote steden.

Israël heeft geen andere keus dan zich te verdedigen. Verliezen betekent zelfmoord.  Ondanks dat is Israël altijd bereid geweest tot een politieke oplossing. Ook alle toonaangevende rabbijnen verdedigen het compromis, het opgeven van land voor vrede.

Als kerk zullen we de belofte, gekoppeld aan de schuldbelijdenis, om tegen Jodenhaat te strijden, waar moeten maken. Dat doet niets af aan de ondersteuning van onze Palestijnse geloofsgenoten.

Met collegiale groet,

St. Platform Appel Kerk en Israel

Hans Vermeulen,
Kees de Vreugd
Jak Verwaal
Dick van Arkel
Marja van den Beld

Een andere collega ds. Alfons van Vliet uit Bolsward schreef een Open Brief aan het moderamen die u hieronder via een link kunt lezen en ondertekenen. U kunt deze dan zenden aan:  domineealfons@gmail.com

Hij vraagt deze Open Brief te sturen aan PKN-collega’s in uw adressenbestand, met daarbij de vraag of ze deze mee willen ondertekenen.

Hun instemming kunnen ze dan aan hem mailen, zodat hij uiteindelijk de Open Brief, mét onze namen er onder, naar de Pers kan sturen.

Hij zou dat het liefst volgende week doen.

Dus zijn vraag is of u – wanneer u achter deze Open Brief kunt staan – z.s.m. deze naar de PKN dominees zou willen mailen, met de vraag of ze uiterlijk maandag 24 mei aan ds. Van Vliet willen doorgeven of hun naam er onder mag.

De link:

2021.05.16-Open Brief aan Bestuur van de Protestantse Kerk Nederland

Het moderamen van de PKN heeft gereageerd –  zie de link:
https://www.protestantsekerk.nl/nieuws/moderamen-grote-zorgen-over-situatie-in-israel-en-gaza/.

Voor meer reactie: klik op Actualiteiten